Sicilië 2022

Enkele hoogtepunten van mijn 15-daagse rondreis in Sicilië. Een bezoek aan de volgende steden:

1) Palermo 

2) Marsala

3) Agrigento

4) Piazza Armerina

5) Siracusa

6) Catania

7) Giardini-Naxos

7) Cefalù

Dag 1 (22/7): Aankomst in Hotel Villa D’Amato. De gastenkamers bevatten een minibar en airconditioning en u kunt gebruikmaken van gratis wifi. Daarnaast kunnen gasten tijdens hun bezoek gebruikmaken van ontbijt en gratis parkeren.

Dag 2 (23/7): Op deze dag heb ik Cattedrale della Santa Vergine Maria Assunta, Mondello, Cattedrale di Santa Maria Nuova en Solunto bezocht.

Cattedrale della Santa Vergine Maria Assunta is de belangrijkste kerk van de Siciliaanse hoofdstad Palermo. De kathedraal wordt gekenmerkt door de vele bouwstijlen ten gevolge van een lange geschiedenis van uitbreidingen, wijzigingen en restauraties, waarvan de laatste in de negentiende eeuw plaatsvonden. Op de plaats van het huidige gebouw werd reeds in de zesde eeuw, ten tijde van paus Gregorius I, een kathedraal opgericht. De Arabieren maakten, na hun verovering van Sicilië, van de kathedraal een moskee. Tot deze Grote Moskee behoorde niet alleen het gebedshuis voor het vrijdaggebed, maar ook de madrassa, een bibliotheek en een badhuis. Nadat Roger I Palermo had veroverd op de Arabieren, werd de moskee wederom de zetel van het aartsbisdom Palermo.

Toen de oude kathedraal in 1169 door een aardbeving zwaar beschadigd raakte, besloot aartsbisschop Walter de kathedraal volledig af te breken en een nieuwe te bouwen. De nieuwbouw werd in de jaren 1179-1185 gebouwd en was een typerend voorbeeld van de Arabisch-Normandische architectuur. Niet alleen de oorspronkelijke kathedraal werd gesloopt, maar ook de bijgebouwen van de Grote Moskee.

Van de veertiende tot de zestiende eeuw werd het gebouw meermalen uitgebreid. In de jaren 1781-1801 werd het aanzien van de kathedraal aanzienlijk veranderd door de architect Ferdinando Fuga door een grootschalige renovaties van het exterieur en interieur. Fuga bouwde een neoclassicistische koepel boven de kruising en verving de daken van de zijbeuken door een reeks van kleine koepels. Het interieur kreeg een classicistisch uiterlijk doordat Fuga de kolommen tussen het schip en de zijbeuken, met hun gotische spitsbogen, verving door een massieve pilaren en bogen. De laatste veranderingen aan de kathedraal vonden plaats in de negentiende eeuw toen de grote westelijke klokkentoren een neogotisch uiterlijk kreeg.

Mondello is een buitenwijk (quartiere) van de Siciliaanse stad Palermo. Het stadsdeel ligt ten noorden van het centrum van Palermo, aan een zeebocht die gesitueerd is tussen de Monte Pellegrino en de Monte Gallo. Oorspronkelijk was Mondello een vissersdorp. Aan het begin van de 20e eeuw lieten welgestelde Palermitanen hun villa bouwen in Mondello. Na de Tweede Wereldoorlog nam het toerisme sterk toe. Mondello is tegenwoordig vooral bekend als badplaats met een 1,5 kilometer lang zandstrand. Behalve op toeristen heeft de badplaats ook aantrekkingskracht op recreanten uit Palermo zelf.

Dag 3 (24/7): Cattedrale di Santa Maria Nuova kent vele mozaïeken. In 2005 werd het uitgeroepen tot werelderfgoed. Het gebouw was in eerste instantie opgezet als kloosterkerk. De bouw duurde van 1172 tot 1176 en gebeurde in opdracht van koning Willem II van Sicilië. De keuze om dit fraaie bouwwerk neer te zetten was vooral van politieke aard. Willem II wilde de invloed van aartsbisschop Walter Ophamil van Palermo aantasten. Deze was aangesteld door Paus Innocentius II, een tegenstander van de koning. Om dit te doen wilde hij een kerk laten bouwen die de kathedraal van Palermo zou overtreffen.

Solunto was een Fenicische stad aan de noordkust van Sicilië en kwam later in handen van achtereenvolgens de Carthagers, Grieken en Romeinen. In 254 v.Chr. werd Panormos door de Romeinen veroverd en kort daarna gaf Solus zich zonder bloedvergieten aan de Romeinen over. De Romeinen noemden de stad Soluntum. Tijdens het wanbeleid van de Romeinse magistraat Verres die van 73-71 v.Chr. landvoogd was op Sicilië gingen vrijwel alle steden er flink op achteruit, maar Solus was een van de weinige plaatsen op het eiland die welvarend bleef. Publieke gebouwen werden vernieuwd en de stad uitgebreid. Rond het jaar 200 werd de stad om onbekende redenen verlaten. De moderne Italiaanse naam voor de stad is Solunto.

Dag 4 (25/7): Onderweg naar Marsala heb ik een stop gemaakt bij Segesta met o.a. Dorische tempels uit de 4e eeuw v.Chr. en een imposant Grieks theater. Daarna ben ik doorgereden voor de komende 2 overnachtingen doorgereden naar Marsala, gelegen op het westelijkste puntje van Sicilië.

Segesta is een oude Hellenistische stad in het noordwesten van Sicilië, in de provincie Trapani, niet ver van Alcamo en Gibellina. Het was een van de belangrijkste steden van de Elymiërs, een van de drie inheemse volkeren die de Grieken op Sicilië aantroffen. De bevolking van Segesta was gemengd Elymisch en Grieks-Ionisch. In 307 v.Chr. werd Segesta door Agathocles van Syracuse verwoest, maar wist zich te herstellen. In 276 v.Chr. was de stad de bondgenoot van koning Pyrrhus, maar in 260 v.Chr. gaf de stad zich over aan de Romeinen. In 104 v.Chr. brak er in Segesta een slavenopstand uit onder Athenion. Er is niet zo veel bekend over Segesta onder het bewind van de Romeinen, maar de bevolking trok waarschijnlijk weg naar de havenstad Castellammare del Golfo omdat er betere handelsmogelijkheden waren. Uiteindelijk werd de stad door de Vandalen in de 5e eeuw verwoest en daarna voorgoed verlaten. De tempel van Segesta is een nooit afgebouwd Grieks heiligdom in Dorische stijl. Het werd rond 430-420 v.Chr. door de Elymiërs gebouwd op een heuvel even buiten de oude stad van Segesta en biedt een uitzicht op de omgeving. De tempel van Segesta is qua stijl en grootte een standaard product voor de 5e eeuw v.Chr., maar zijn onafgebouwde toestand en zijn opmerkelijke, vrijwel perfecte staat maakt het een van de belangrijkste van de nog bestaande Griekse tempels in de wereld. Het theater werd gebouwd in de 3e eeuw v.Chr. en ook dit ligt boven op een heuvel. Van hieruit ontvouwt zich een panorama naar het noorden. 

In Marsala ingescheckt in hotel President.

Hotel President bestaat uit 2 moderne en functionele gebouwen, met aan de achterzijde een zonneterras met zwembad, en een gratis parkeerplaats aan de voorzijde. De kamers zijn voorzien van airconditioning, gratis WiFi en een televisie. De eigen badkamers zijn uitgerust met een bad of douche, een haardroger en toiletartikelen.

Dag 5 (26/7): Deze dag stond in het teken van het bezoeken van de zoutpannen van Marsala, wijnproeven en een bezoek brengen aan Museo Archeologico Baglio Anselmi en Lido Signorino bij Tiburon Beach.

De zoutpannen Saline Ettore e Infersa bevinden zich langs de kust van Marsala, aan de westkust van Sicilië. Op traditionele wijze wordt hier zout uit de zee gewonnen. U heeft de mogelijkheid om tegen betaling een rondleiding te boeken langs de zoutvlakten.

Wijnproeverij: Marsala staat ook bekend om zijn beroemde DOC-wijn. De lokale druiven geven leven aan heerlijke wijnen die de aard van Sicilië vertegenwoordigen. Ik ben langsgegaan bij het bedrijf Donnafugata. Bij aankomst wordt u ontvangen door een manager, die u door de productieruimten zal leiden. Het bezoek gaat verder met de proeverij, waarbij u de gelegenheid krijgt om van de verfijnde wijnen van Marsala te genieten.

Museo Archeologico Baglio Anselmi is een museum dat gehuisvest is in een oude baglio die rond 1880 werd gebouwd als een wijnpakhuis. Deze baglio, gelegen aan de rand van de stad, werd al in 1986 gebruikt als museum door de regio Sicilië en werd geopend in 1999. Aan het einde van de jaren 2000 werd het onteigend en verworven voor staatseigendom. Het museum is gerenoveerd om het Punische schip te huisvesten dat in 1969 werd gevonden in de wateren bij Isola Grande, bij de noordelijke ingang van de Stagnone-lagune. Het is zeker de belangrijkste tentoonstelling in het museum, bezocht door archeologen en academici van over de hele wereld, als een uniek exemplaar. Sinds 18 december 2015 herbergt het ook het Romeinse schip van Marausa dat voor de kust van Trapani werd gevist en sinds april 2019 aan het publiek wordt tentoongesteld.

Lido Signorino bij Tiburon Beach is altijd belangrijk geweest voor de handel en economie van Marsala en ontvangt elk jaar veel Italiaanse en buitenlandse toeristen. Vanwege de natuurlijke omgeving en het heldere water heeft Lido Signorino in 2014 de Blauwe Vlag gekregen.

Dag 6 (27/7): Op deze dag ben ik doorgereisd naar Agrigento en ingecheckt in hotel Akrabello. Het is een 3-sterren hotel met een 24-uurs receptie met een buitenzwembad, een restaurant en een bar/lounge. Gratis wifi in gemeenschappelijke ruimtes en gratis parkeerplaatsen worden ook voorzien. Verder is er een kluis, een haardroger, een televisie met satellietzenders. Elke badkamer is voorzien van een bad of douche, een bidet en gratis toiletartikelen.

Dag 6 stond in het teken om Piazzale Aldo Moro, Santo Spirito, San Gerlando, Chiesa di Santa Maria dei Greci en Scala dei Turchi te bezoeken. Agrigento is een moderne stad met een mooi oud centrum. Het middelpunt van dit oude centrum, het middeleeuwse Girgenti, wordt gevormd door de Piazzale Aldo Moro, waar de oude hoofdstraat, de Via Atenea begint. Deze Via Atenea en een trappenpad brengen u naar de Santo Spirito kerk, één van de bezienswaardigheden van Agrigento. Het is een 13de eeuw klooster met mooie reliëfs. Wanneer u helemaal naar het hoogste punt van Agrigento loopt komt u bij de San Gerlando kathedraal, welke ook de moeite van een bezoek waard is. 

De Santo Spirito Abdij bestaat uit een kerk en een klooster. Het complex is in de 13e eeuw gebouwd, dankzij een donatie van de gravin van Chiaramonte. Het wordt tegenwoordige gebruikt als zetel van de Antropologische sectie van het Museo Civico, waar traditionele kleding, werktuigen en andere objecten van het Siciliaanse boerenleven te zien zijn.

San Gerlando gelegen in het oude stadscentrum van Agrigento, bovenaan een grote trap, wordt beschouwd als een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. Gebouwd in 1100, heeft deze heilige plaats in de loop der jaren veel renovaties ondergaan, waardoor de kerk een charmante combinatie van architecturale en artistieke stijlen heeft gekregen die een expressief landschappelijke effect hebben. Om deze reden kunt u elementen bewonderen die dateren uit de Normandische, gotische, renaissance- en barokperiode. Het interieur heeft een charmante gotische portiek waar het mogelijk is om de Tomba di Brandimarte (gemaakt in 1680) te ontdekken waar de overblijfselen van de heilige worden bewaard in een zilveren reliekschrijn.

Chiesa di Santa Maria dei Greci dateert uit de twaalfde of dertiende eeuw. Het gebouw komt in feite overeen met de oude tempel van Athena of Zeus Atabirios, die dateert uit de tijd van Terone. Sporen van de tempel kunt u terugvinden in de overblijfselen van de cel. De kerk had de bijnaam “van de Grieken” omdat het tijdens de Byzantijnse overheersing de kathedraal was van de Grieks-orthodoxe ritus. Pas later werd het een katholieke kathedraal, vóór San Gerlando. De kerk heeft nog steeds een marmeren sarcofaag uit 1570 die de beenderen bevat van twee edelen uit Palermo: Bartolomeo Caputo en Isabella Termini. Bij de laatste restauraties werden de crypte en het negentiende-eeuwse vergiet gevonden.

Scala dei Turchi (de Turkse trappen) is een witte kalkstenen klif aan de kust in Zuid Sicilië. Deze is door wind en regen zodanig uitgesleten dat er natuurlijke trappen zijn ontstaan. De naam heeft het gekregen omdat het verhaal gaat dat de Turken vroeger hier hebben aangelegd met hun schepen en via de trappen naar boven zijn gekomen om de bewoners aan te vallen. U kunt de Turkse trappen bezichtigen vanaf uitzichtpunten langs de weg en bovenop de rots.

Dag 7 (28/7): Deze dag stond in het teken om Valle dei Templi te bezoeken. Het is een van de opvallendste voorbeelden van Groot-Griekenlandse kunst en architectuur, en is een van de belangrijkste attracties van Sicilië en een nationaal monument van Italië. Het gebied werd in 1997 opgenomen in de Werelderfgoedlijst van UNESCO. De vallei bestaat onder meer uit overblijfselen van zeven tempels in Dorische stijl namelijk:

1) Tempel van Hera (Juno), gebouwd in de 5e eeuw v.Chr. en in 406 v.Chr. door de Carthagers afgebrand. De tempel werd meestal gebruikt voor de viering van bruiloften.

2) Tempel van Concordia, ook gebouwd in de 5e eeuw v.Chr., de naam komt van een Latijnse inscriptie gevonden in de buurt. De tempel werd omgezet in een kerk in de 6e eeuw, en is nu een van de best bewaard gebleven tempels ter plaatse.

3) Tempel van Herakles, de oudste in het gebied, verwoest door een aardbeving; vandaag de dag resten slechts acht kolommen. Herakles was van een van de meest vereerde (half)goden in het oude Akragas.

4) Tempel van de Olympische Zeus, gebouwd in 480 v.Chr. om de overwinning op de stadstaat Carthago te vieren. Wordt gekenmerkt door het gebruik van grootschalige atlanten.

5) Tempel van Castor en Pollux. Ondanks de overblijfselen waaronder slechts vier kolommen, is het nu het symbool van het moderne Agrigento.

6) Tempel van Hephaistos (Vulcanus), ook daterend uit de 5e eeuw v.Chr. Men denkt dat het een van de imposantste bouwwerken in het gebied moet zijn geweest, het is nu echter een van de meest geërodeerde.

7) Tempel van Asclepius, ver van de oude stadsmuren gelegen; het was het doel van pelgrims op zoek naar behandelingen voor ziektes.

Dag 8 (29/7): Op deze dag ben ik doorgereisd naar Piazza Armerina en ingecheckt in hotel Gangi RLS. Gangi is een 3-sterren hotel. Kamers bieden airconditioning, een persoonlijk kluisje en een minibar/koelkast aan. Verder zijn de kamers voorzien van een douche en een haardroger. Het hotel biedt ook gratis parkeren, een bagage-opslag en een krantenkiosk.

Onderweg naar Piazza Armerina heb ik Villa Romana del Casale bezocht. De eerste opgravingen van de Villa Romana del Casale vonden plaats in 1881, in opdracht van het gemeentebestuur van Piazza Armerina. In de periode 1935-1939 vonden er opnieuw opgravingen plaats, maar pas in de jaren 50 van de twintigste eeuw werd de hele villa aan het licht gebracht. De opgegraven villa werd aanvankelijk blootgesteld aan de open lucht, maar sinds enkele jaren is ze geheel bedekt met een frame van staal en doorzichtige plastic platen. Vrijwel alle ruimtes van de Villa Romana del Casale hebben mozaïeken op de vloer. In totaal gaat het om circa 3.500 vierkante meter vloeroppervlak. De meeste mozaïeken zijn goed bewaard gebleven. Ieder mozaïeksteentje of glasdeeltje is ongeveer 1×1 cm groot. De jachtscènes zijn het bekendst, net als de zogenaamde bikinimeisjes: de oudste afbeelding ter wereld van vrouwen in een soort bikini. Ze lijken allerlei krachtsporten of gymnastiekoefeningen uit te voeren. Mede vanwege deze mozaïeken is de Villa Romana del Casale in 1997 op de UNESCO Werelderfgoedlijst geplaatst.

Duomo di Piazza Armerina is een rooms-katholieke kathedraal op Piazza Armerina. Kathedraal Piazza Armerina is gebouwd op de fundamenten van een eerdere kerk uit de 15e eeuw en gebaseerd op een ontwerp van architect Orazio Torriani. De bouw in 1604 en eindigde in 1719, terwijl de koepel in 1768 werd toegevoegd. Het werd de zetel van het bisdom van Piazza (later Piazza Armerina) toen het in 1817 werd opgericht. Het interieur van de kathedraal wordt gedomineerd door de centrale koepel. Het bevat een aan beide zijden geschilderd kruis, dat de kruisiging en opstanding van Christus toont, en een doopkapel van Antonello Gagini.

Dag 9 (30/7): Op deze dag ben ik doorgereisd naar Syracuse en ingecheckt in hotel Dei Coloniali Effebi.

Hotel dei Coloniali beschikt over kamers met airconditioning, gratis WiFi en een tv. Het ligt in het centrum van Syracuse, op 800 meter van het eiland Ortigia. Er is gratis openbare parkeergelegenheid in de buurt. De badkamers zijn uitgerust met een haardroger. Er wordt dagelijks een ontbijtbuffet verzorgd met zelfgemaakte taarten, broodjes en vers sinaasappelsap.

Op deze dag heb ik verder Biblioteca Alagoniana, de kathedraal van Syracuse en tijdens een wandeling in Ortygia fonte Aretusa bezocht.

Biblioteca Alagoniana bevindt zich in het aartsbisschoppelijk paleis, naast de kathedraal op het plein van het historische centrum van het eiland Ortigia. Het ontleent zijn naam aan de oprichter Giovanni Battista Alagona, bisschop van Syracuse in de tweede helft van de 18e eeuw. In de houten kamer bevinden zich kostbare oude teksten zoals 21 Latijnse, Griekse en Arabische codices. Hier kunt u ook een becommentarieerde Koran van de beroemde humanist Giorgio Trapezunzio (1397-1486) terugvinden en een waardevolle bijbel in gotische letters.

De kathedraal van Syracuse is een kathedraal  gewijd aan de Maagd Maria. Officieel heet de kerk Santa Maria del Piliero of Santa Maria delle Colonne, hetgeen betekent: Heilige Maria van de Zuil(en). De kerk werd gebouwd rond de restanten van een oude Griekse tempel, op het centrale plein van het eiland Ortygia en kent verschillende bouwperioden. Basis voor de kathedraal vormde de Griekse tempel, die aan de godin Athena was gewijd. De allereerste Athena-tempel stamde uit het midden van de zesde eeuw v.Chr., maar deze werd verbouwd tot een tempel van de Dorische orde tijdens het bewind van de Dinomeniden, dat wil zeggen: in de eerste helft van de vijfde eeuw v.Chr. Het was een tempel met 6 zuilen aan voor- en achterzijde, en 14 zuilen over de lange zijdes. Elke zuil was ruim 8 meter hoog, en op het dikste punt bijna 2 meter in doorsnee. Nog in de Romeinse tijd werd de tempel van Athena geprezen om haar schoonheid, o.a. door de Romeinse redenaar Cicero.

De stad Ortygia is vooral bekend om haar bijzondere ligging. Het eiland is verbonden met het vasteland dankzij de Umbertino-brug en de Santa Lucia-brug, die te voet of met de auto kan worden overgestoken. Hier heb ik een wandeling gemaakt en onder andere de fontein van Aretusa bezocht en niet geheel onbelangrijk lekker Indiaas gegeten!

Fonte Aretusa is een natuurlijke fontein op het eiland Ortygia. Volgens een legende uit de Griekse mythologie was Arethusa een nimf, dochter van Nereus, die uit haar huis onder de zee vluchtte, in Arcadië, en een zoetwaterfontein werd op het eiland Ortigia.

Dag 10 (31/7): Op deze dag heb ik Parco Archeologico della Neapolis bezocht. Het Anfiteatro Romano is het beroemdste monument van het archeologische park en is een van de grootste en belangrijkste in de wereld. De 2e eeuwse Anfiteatro Romano werd gebruikt voor gladiatorengevechten en paardenraces. De Spanjaarden, die weinig geïnteresseerd waren in archeologie, verwoestten het terrein grotendeels in de 16e eeuw en gebruikten het als een steengroeve om de stadsmuren van Ortigia te bouwen. Naast het theater ligt de mysterieuze Latomia del Paradiso , een diepe, steile kalksteengroeve waaruit steen voor de oude stad werd gewonnen. De Orecchio di Dionisio, een 23 meter hoge grot die zich 65 meter terug in de klif uitstrekt, werd door Caravaggio genoemd naar de tiran Dionysius die de steengroeve met zijn perfectie akoestiek heeft gebruikt om zijn gevangenen af ​​te luisteren.

Dag 11 (1/8): Op deze dag moest ik doorreizen naar Giardini Naxos. Onderweg heb ik in Catania vulkaan Etna bezocht.

Etna is een vulkaan aan de oostkant van het Italiaanse eiland Sicilië, in de provincie Catania en wordt nog steeds gevormd door het botsen van twee platen van de aardkorst. Hierdoor duikt de oceanische korst van de Afrikaanse Plaat onder de Euraziatische Plaat. De berg is, op de Stromboli na, de actiefste vulkaan van Europa. De vulkaan wordt lokaal ook de Mongibello genoemd, naar het Italiaanse woord monte en het Arabische woord gebel wat beide ‘berg’ betekent. Volgens de Italiaanse schrijver Leonardo Sciascia lijkt hij op een “grote kat, die rustig ligt te spinnen en zo nu en dan even wakker wordt”. Op 21 juni 2013 tijdens de 37ste vergadering van de UNESCO-commissie, die bijeenkwam in Phnom Penh, is de Etna op de Werelderfgoedlijst geplaatst. Van april tot en met november is de vulkaan geopend om de kraters te bezoeken. Dit kan dagelijks tussen 09u00 en 16u15. Het is ook mogelijk om met een zonsondergang excursie mee te gaan. Dit kan door online je tour te boeken. Naar de top van de Etna wandelen kan gratis maar u kunt ook met de kabelbaan naar boven. Voor een retourticket betaald u dan €35. Als u vanaf de kabelbaan met de jeeps naar de krater wilt dan betaald u nog een 30 euro.

Na het bezoek aan Etna heb ik ingecheckt in hotel San Pietro Beach. Dit hotel heeft een buitenbad en een zonneterras met uitzicht op de Ionische Zee. Het hotel bevindt zich op 15 minuten lopen van het historische centrum van Taormina. De kamers van het Grand Hotel San Pietro zijn voorzien van een tv met satellietzenders. Ze kijken allemaal uit op de tuin of de zee. Verder beschikt het hotel over gratis WiFi. Het personeel van de 24-uursreceptie kan excursies en autohuur voor u regelen. Ook vindt u hier een goed uitgeruste fitnessruimte en massagediensten. Er wordt dagelijks een ontbijtbuffet verzorgd met onder meer croissants, vleeswaren, eieren en warme drankjes.

Dag 12 (2/8): Deze dag stond in het teken van The Godfather tour en een bezoek aan Taormina. De excursie begon met een bezoek aan Forza d’Agrò.

Forza d’Agrò is vooral bekend geworden dankzij verschillende scènes van de film The Godfather die hier opgenomen zijn. Voor alle 3 de delen van de film zijn scènes in het stadje opgenomen. In deel I wordt naar Forza d’Agrò gewezen, wanneer Michael Corleone en zijn twee lijfwachten in de heuvels wandelen en in de verte een pittoresk dorpje zien: ‘Corleone’.

In The Godfather Part II is de openingsscène opgenomen in Forza d’Agrò. De begrafenis van de vader van de jonge Vito Corleone wordt in de rivier gehouden, onder Forza d’Agrò. En Michael’s oudere broer wordt vermoord in deze scène, als hij in de heuvels gevonden wordt waar hij zich verborgen houdt. Ook de kerk komt tweemaal terug in de film.

In het derde deel van de Godfather film bezoekt Michael Corleone zijn vaders geboorteplaats samen met zijn ex-vrouw Kay. Ze bezoeken een bruiloft in dezelfde kerk en dansen samen op het plein. Ook laat Michael zijn ouderlijk huis in Forza d’Agrò (Corleone) zien.

Daarna ging ik door naar Savoca die ook als filmlocatie is gekozen voor The Godfater, geregisseerd door Francis Ford Coppola. Hier heb ik een van de belangrijkste plekken, de Bar Vitelli bezocht en heb daarna een wandeling gemaakt door de steegjes van het dorp.

Na de Godfather Tour heb ik Belvedere di Via Pirandello, de Ancient theatre of Taormina, Chiesa Madonna della Rocca en Kasteel Floristella bezocht.

Belvedere di Via Pirandello is één van de plaatsen van waaruit u een prachtig panorama kunt bewonderen.

Ancient theatre of Taormina is een oud Grieks theater in Taormina gebouwd in de derde eeuw voor Christus. Het theater is, na dat van Syracuse, het grootste en het bekendste ter wereld. Sinds de jaren 1950 wordt het theater gebruikt voor verschillende vormen van entertainment, variërend van theater tot concerten. De bouw van het theater begon waarschijnlijk rond de derde eeuw v.Chr. door de Grieken ten tijde van Gerone II. Om de constructie mogelijk te maken, moest meer dan 100.000 kubieke meter rots handmatig van de berg worden verwijderd. 

Chiesa Madonna della Rocca wordt zo genoemd omdat het op de rots is gebouwd rond de jaren 1640. Achter de kerk bevindt zich een kleine hermitage die verlaten is. Aan de zuidoostkant is er een open ruimte die ooit de moestuin van de kluizenaars was en die zich aan de rand van de klif waarop de kerk staat bevindt. Aan de rand van deze open plek staat een groot kruis in beton, die naar het oosten gericht is en ’s avonds verlicht is. De aanleiding om deze kerk te bouwen heeft te maken met een legende:

Een jong herdersjongen uit het nabijgelegen dorp Mola de kudde liet grazen op de berg toen een storm hem plotseling dwong om toevlucht te zoeken bij de schapen in de nabijgelegen grot. De Cycloon was zo hevig dat de bliksem hem doodsbang maakte. Toen hij op het punt stond om de moed te verliezen, verscheen een ​​mooie dame in het blauw gekleed voor hem, die hem troostte en hem verzekerde dat de zon spoedig zou verschijnen.

In feite hield de storm onmiddellijk op en was het weer helder blauw buiten. De ouders, bezorgd over het lot van hun zoon, renden naar hem toe en vonden hem gelukkig naast de schapen die zich om hem heen hadden verzameld. De jongen vertelde wat hij had gezien. Velen wilden de plaats onmiddellijk zien en merkten op dat op de rots, waar de in het blauw geklede dame was verschenen, de figuur waarvan ze zwoeren dat het die van de Madonna (Madonna della Rocca) was, nog steeds was ingeprent. Nadat hij de religieuze autoriteiten van Taormina had gewaarschuwd, ging de bisschop persoonlijk het wonder bekijken en ter plaatse werd een kerk gebouwd.

Kasteel Floristella schreef niet alleen filmgeschiedenis dankzij maffiatrilogie The Godfather. In 1800 liet baron Agostino Pennisi di Floristella het kasteel bouwen door de beroemde architect van Palermo, Giuseppe Patricolo. Het kasteel moest onderdak bieden aan zijn omvangrijke kunstverzameling. Het werd verwoest door een brand in 1880, maar verrees twee jaar later in al zijn glorie uit zijn as. Het 140 jaar oude pand overleefde op wonderbaarlijke wijze een verwoestende aardbeving en een bombardement in de Tweede Wereldoorlog.

Toen Francis Ford Coppola het Siciliaanse landhuis bezocht, was hij zo onder de indruk dat hij het een centrale rol gaf in het derde deel van The Godfather. In die film doet het dienst als huis van het hoofdpersonage Michael Corleone, met verve gespeeld door Al Pacino.

Dag 13 (3/8): Op deze dag ben ik doorgereisd naar Cefalu en ingecheckt in hotel Villa Belvedere SRL die op een paar minuten lopen van het historische centrum ligt en onderscheidt zich door een van de meest suggestieve uitzichten van Oost-Sicilië: de baai van Naxos met zijn kusten en de Etna in de verte . Het werd aan het einde van de 19e eeuw gebouwd en in 1902 geopend voor gasten. Het is een van de eerste hotels in Taormina en heeft altijd toebehoord aan de familie Bambara-Pècaut.

Onderweg naar Cefalu heb ik station Taormina – Giardini bezocht. Dit is één van de locaties waar een scene van Godfather afspeelt namelijk wanneer Kay weer bij Michael in Palermo komt wonen. Ze komt aan op het station van Bagheria. In werkelijkheid is dit het station Taormina-Giardini. Het is echter een behoorlijk mooi treinstation en er is niet veel veranderd sinds The Godfather Part III werd uitgebracht.

In Cefalu heb ik dezelfde dag nog de kathedraal van Cefalu bezocht en Cefalu Beach.

De kathedraal van Cefalu stamt uit 1132, gebouwd door de Normandische Roger II. Het is een van de mooiste Normandische bouwwerken op Sicilië. De kathedraal heeft nog steeds zijn originele houten plafond een prachtige mozaïeken in het presbyterium.

Cefalu Beach: Cefalu is een zandige kustlijn met een zachte toegang tot de zee, de diepte neemt geleidelijk toe. Hierdoor warmt de zee goed op, de watertemperatuur is ongeveer +26 graden Celsius. Van jaar tot jaar komen er steeds meer toeristen. Het strand strekt zich uit langs de pittoreske boulevard van Giuseppe Giardina.

Dag 14 (4/8): Deze dag stond in het teken om het binnenstad van Cefalu te bezoeken. De naam slaat op een rots met de vorm van een hoofddeksel (hoed) die de stad domineert en waaromheen de stad gebouwd is. Cefalù staat bekend om zijn Kathedraal (Duomo), deze is sinds 2015 geplaatst op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.

Dag 15 (5/8): Op deze laatste dag van de vakantie heb ik Chiesa di Sant ‘Orsola dei Negri en Teatro Massimo in Palermo bezocht.

Chiesa di Sant ‘Orsola dei Negri is een kerk in Sicillianse barokstijl welke voltooid is in 1662. In deze kerk zijn ook scenes opgenomen van de Godfather deel III waar Corleone kardinaal Lamberto ontmoet. De kerk is allen op de zondagen open voor bezichtiging.

Teatro Massimo is ook een filmlocatie van The Godfather.  Het Teatro Massimo is het grootste operahuis van Italië en het is de locatie van Anthony’s operadebuut. Het is een nogal spectaculair gebouw, zowel van binnen als van buiten. In The Godfather Part III  werd echter alleen de buitenkant gebruikt, omdat het operagebouw in 1990 tijdens het filmen een enorme, decennialange sluiting onderging wegens renovatie.